Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego

Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego jest częstą chorobą, która dotyka co drugą osobę w wieku 25-55 lat. Jego przyczyną są zmiany zwyrodnieniowe-dystroficzne w obrębie krążków międzykręgowych, płytek końcowych, stawów międzykręgowych, aparatu więzadłowego kręgosłupa, a w zaawansowanych stadiach kanału kręgowego i rdzenia kręgowego. Choroba postępuje, wpływając na tkanki miękkie, naczynia krwionośne, nerwy. W okolicy lędźwiowej występuje ból, który może promieniować w górę lub w dół. Po zaostrzeniach następują okresy remisji, jednak każdy niepożądany efekt prowadzi do powrotu bólu i pogorszenia samopoczucia.

Klasyfikacja osteochondrozy odcinka lędźwiowego

W przypadku osteochondrozy można zauważyć ból o różnym nasileniu i częstości występowania.

Tabela nr 1. Klasyfikacja bólu w osteochondrozie okolicy krzyżowo-lędźwiowej

Ból	Manifestacje
Lumbago	Ostry ból, który pojawia się podczas ściskania zakończeń nerwowych. Pacjent odczuwa najsilniejsze „lumbago", tracąc zdolność poruszania się.
Lumbalgia	Zbiorowe określenie występowania bólu pleców. W takim przypadku przyczyną bólu może być zarówno pochodzenie kręgowe, jak i pozakręgowe.
Rwa kulszowa	Ból o dużej intensywności w dolnej części pleców i kości krzyżowej, ból, ciepło lub zimno w okolicy dolnej części pleców i nóg. W przypadku lumboischialgia ból rozprzestrzenia się na pośladki i tylną powierzchnię kończyny do okolicy kolana. Nieprzyjemne objawy pojawiają się z powodu rozprzestrzeniania się procesu na obszar nerwu kulszowego i nerwów rdzeniowych.
radikulopatia	Dość powszechny zespół neuralgiczny, który obejmuje zespół objawów i występuje w wyniku ucisku (ucisku) korzeni rdzenia kręgowego (korzeni nerwów rdzeniowych). Ból w dolnej części pleców i podbrzuszu, zmniejszone lub zwiększone napięcie mięśniowe.

W rozwoju osteochondrozy lędźwiowej wyróżnia się cztery etapy (stopnie), które są determinowane kolejnością występowania zaburzeń i objawiają się pewnymi objawami.

Tabela nr 2. Etapy rozwoju osteochondrozy

Stopni	Powoduje	Objawy
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego 1 stopień	Drobne zmiany w kręgosłupie.	Bóle są bolesne i nieintensywne. Ból może objawiać się ruchami obrotowymi ciała, podnoszeniem ciężarów lub stale towarzyszyć pacjentowi.
druga	Rozwój patologii wywołuje bardziej zauważalne objawy: ograniczenie ruchomości odcinka lędźwiowego, przestrzeń między kręgami jest znacznie zmniejszona, dochodzi do pierwotnej deformacji pierścienia włóknistego, zakończenia nerwowe zaczynają być podrażnione.	Ból w dolnej części pleców, może „ustąpić" nogom i pośladkom. Okresowo pojawia się drętwienie skóry lub pieczenie. Charakterystyczne trzaski i dyskomfort o poranku.
Trzeci	Jądro pierścienia włóknistego wypełza, ściskając korzenie nerwowe kręgów. Postępuje zwyrodnienie: włóknisty pierścień zapada się, pojawiają się przepukliny międzykręgowe (wyciski). Występuje skolioza kulszowa.	Ostry ból w dolnej części pleców, obrzęk i stan zapalny w dotkniętym obszarze nerwów. Kończyny dolne są zdrętwiałe. Ból nie ustępuje i zaczyna rozprzestrzeniać się w nodze wzdłuż tylnej powierzchni, aż do pięty. Może wystąpić drętwienie i osłabienie nogi, objaw „uderzenia stopy".
4.	Rozwija się przy braku leczenia przez wiele lat. Na tym etapie dochodzi do całkowitej degradacji tkanki chrzęstnej i deformacji krążków.	Ból ustępuje, ale występuje ostre ograniczenie ruchów w dolnej części pleców, aż do niepełnosprawności.

Przyczyny osteochondrozy lędźwiowej

Krążki międzykręgowe składają się z jądra miażdżystego i pierścienia włóknistego. Dysk jest przymocowany do trzonów kręgów za pomocą mocnych włókien kolagenowych. Ta konstrukcja zmniejsza obciążenie kręgosłupa podczas ruchu: pełni rolę amortyzatora.

Wraz z wiekiem, w wyniku naturalnych procesów starzenia, zaburzone jest odżywianie tkanki chrzęstnej krążka, rozwijają się procesy dystroficzne: rdzeń wysycha, pojawiają się mikropęknięcia pierścienia włóknistego i naruszone są właściwości amortyzujące.

Wraz ze wzrostem obciążenia rdzeń dysku przemieszcza się, wychodząc poza kręgosłup. Pojawia się występ - pierwszy etap powstawania wyciskania (przepuklina). Wyciskanie zaburza normalne anatomiczne ułożenie otaczających tkanek, wpływa na korzenie nerwowe, co powoduje ból.

Osteochondroza występuje z powodu niewłaściwego rozłożenia obciążenia kręgosłupa. Najczęstsze czynniki sprawcze to:

• stany zapalne, urazy układu mięśniowo-szkieletowego;
• przeciążenie fizyczne, psycho-emocjonalne;
• hipodynamia (siedzący tryb życia);
• niedożywienie;
• nadwaga;
• złe nawyki;
• zagrożenia zawodowe - podnoszenie ciężarów, wibracje, praca stojąca, siedząca;
• dziedziczna predyspozycja;
• nieprawidłowa postawa;
• nierównowaga hormonalna;
• choroby endokrynologiczne, autoimmunologiczne.

Kategoria ryzyka obejmuje osoby starsze, sportowców zawodowych, sprzedawców, fryzjerów, pracowników biurowych, ładowaczy. Charakterystyczne są okresowe zaostrzenia przewlekłej osteochondrozy odcinka lędźwiowego kręgosłupa, które zmuszają do leczenia, a osoby pracujące do zwolnienia lekarskiego.

Kiedy iść do lekarza

Musisz udać się do lekarza, gdy tylko poczujesz ból pleców. Niestety ludzie często nie doceniają niebezpieczeństwa zaniedbywania siebie i dyskomfortu po aktywności fizycznej, jeśli trwa ona dłużej niż 12 godzin, na którą nie zwraca się uwagi. Zapisują się na konsultację tylko wtedy, gdy ból staje się silny, przeszkadza w pracy lub samoopiece.

Tabela nr 3. Objawy osteochondrozy

Manifestacje	Osobliwości
Zespół bólowy	Narasta stopniowo od ledwie zauważalnego dyskomfortu do nieznośnego bólu lub pojawia się nagle pod wpływem czynnika prowokującego, na przykład podnoszenia ciężarów. Ból może dotyczyć brzucha, krocza, pośladków i nóg.
Ograniczenie ruchu	Trudno się schylać, skręcać, siedzieć z wyprostowanymi plecami.
Bladość skóry w miejscu zmiany	Spowodowane słabym mikrokrążeniem.
Szybka męczliwość.	Z powodu nadmiernego napięcia w okolicy lędźwiowej.
Problemy z potencją
Ból w okolicy miednicy	Związany z zaburzeniami unerwienia.
Osłabienie i drętwienie nóg
Zmiana chodu, pochyl się	Ochrona odruchowa dotkniętego obszaru.
Zaburzenia snu	Z powodu silnego bólu doprowadzającego pochodzącego z uszkodzonego obszaru kręgosłupa.

W przypadku pojawienia się któregokolwiek z tych objawów należy umówić się na wizytę u neurologa. Jeśli proces zostanie rozpoczęty, mogą rozwinąć się komplikacje, aż do paraliżu nóg.

Metody diagnozowania osteochondrozy lędźwiowej

Przede wszystkim lekarz zapyta, kiedy i jak pojawiła się choroba. Następnie przeprowadzi badanie, przepisze badanie w celu wyjaśnienia diagnozy:

• Radiografia kręgosłupa lędźwiowego w dwóch projekcjach - bezpośredniej i bocznej.

• W razie potrzeby rezonans magnetyczny (MRI) lub wielorzędową tomografię komputerową (MSCT).

• Mielografia - wprowadzenie środka kontrastowego do kanału kręgowego, a następnie prześwietlenie.

• Elektromiografia (ENMG) dotkniętego nerwu.

Lista badań zależy od stadium choroby, czasami wymagane są konsultacje innych lekarzy.

Osteochondroza lędźwiowa kręgosłupa - leczenie

Leczeniem osteochondrozy odcinka lędźwiowego zajmuje się neurolog. Czasem mu pomagają: ortopeda, kręgarz, akupunkturzysta, fizjoterapeuta.

Współczesne leczenie osteochondrozy lędźwiowej jest złożone. Zawiera kilka metod, które lekarz dobiera indywidualnie dla każdego pacjenta.

1. Terapia medyczna.Jest przepisywany na osteochondrozę odcinka lędźwiowego, w ramach kompleksowego leczenia. Stosowane: niesteroidowe leki przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwskurczowe, chondroprotektory, witaminy i leki poprawiające miejscowy przepływ krwi.

2. FTL.Fizjoterapia jest aktywnie wykorzystywana w osteochondrozie. Częściej niż inni polecają: elektroforezę, terapię ultradźwiękową, magnetoterapię, terapię diadynamiczną. Dla większej wydajności łączy się fizjoterapię.

3. Terapia falą uderzeniową.Pomaga szybko zmniejszyć ból, osiągnąć długotrwałą remisję. Ulga pojawia się po pierwszym lub drugim zabiegu.

4. Masaż.Zalecany jest masaż klasyczny, choć czasami inne techniki mogą być bardziej skuteczne. Głównym celem jest złagodzenie skurczów mięśni, normalizacja krążenia krwi.

5. terapia ruchowa.W początkowej fazie ćwiczenia fizjoterapeutyczne prowadzone są pod okiem doświadczonego lekarza rehabilitacji w specjalnie wyposażonej sali. Lekarz pokazuje ćwiczenia, upewnia się, że pacjent wykonuje je poprawnie. Zajęcia nie powinny prowadzić do dyskomfortu, po nich samopoczucie pacjenta powinno się poprawić.

6. Leczenie chirurgiczne- jest stosowany w przypadku braku pozytywnego efektu leczenia zachowawczego przez trzy tygodnie. Stosuje się implantację, nukleoplastykę, stabilizację kręgosłupa i inne metody.

Popularne pytania

Co robić podczas strzelania?

Jeśli w osteochondrozie występuje ostry ból, musisz zająć wygodną pozycję i skonsultować się z lekarzem.

Czy można wykonywać ćwiczenia fizyczne z osteochondrozą kręgosłupa lędźwiowego?

Tak, możesz. Ale musisz przestrzegać dwóch zasad:

1. nie może być zaangażowany podczas zaostrzeń;
2. Wszystkie ćwiczenia muszą być wybrane przez lekarza.

Co zrobić, aby uniknąć zaostrzeń osteochondrozy lędźwiowej i piersiowej?

• Ćwicz regularnie (co najmniej 2 razy w tygodniu), konsekwentnie zwiększając obciążenie.
• Jeśli prowadzisz siedzący tryb życia, wstawaj co godzinę na pięciominutową rozgrzewkę.
• Spać na materacu ortopedycznym lub innej płaskiej, umiarkowanie twardej powierzchni.
• Noś wygodne buty.
• Jeść dobrze.
• Unikaj hipotermii okolicy lędźwiowej.
• Ogranicz podnoszenie ciężarów.